مفاهیم اولیه آمادگی جسمانی
هدف اصلی از آمادگی جسمانی ، افزایش قابلیتهای عملی ورزشکاران و توسعه قابلیتهای او به بالاترین حد هنجار هاست ورزشکارانی که دارای آمادگی جسمانی مطلوب می باشند مهارتهای ورزشی را بهتر می آموزند و انرا به نحو مطلوبتری اجرا می کنند
در یک برنامه تمرینی هدف دار : در مرحله اول ورزشکار آمادگی جسمانی عمومی به دست می آید و در مرحله دوم کسب آمادگی جسمانی اختصاصی شروع می شود
آمادگی جسمانی عمومی
هدف اصلی آمادگی جسمانی عمومی ،بدون در نظر گرفتن ویژگیهای رشته ورزشی مورد نظر بهبود ظرفیت کاری ورزشکاران است ، هر چه ظرفیت کاری ورزشکاران بالا تر باشد با افزایش تدریجی فشار تمرینات سازگاری بهتری خواهد شد.
آمادگی جسمانی ویژه
آمادگی جسمانی ویژه با توجه به آمادگی جسمانی عمومی و با هدف افزایش پیشرفت جسمانی ورزشکاران و ویژگیهای فیزیولوژیکی و روش شناسی رشته مورد نظر شکل می گیرد.
در آمادگی جسمانی ویژه باید بر هدفهایی تا کید داشت که با مهارتهای تکنیکی و تا کتیکی و روانی رشته ورزشی مورد نظر در ارتباط باشند آمادگی جسمانی ویژه تنها زمانی به دست می اید که شدت تمرین زیاد و حجم تمرین پایین باشد
تعریف آمادگی جسمانی
سازمان بهداشت جهانی: آمادگی جسمانی توانایی انجام کار عضلانی رضایت بخش
شورای عالی تربیت بدنی ایالت متحده : آمادگی جسمانی را توانا یی و قابلیت جسمانی یک فرد جهت انجام کارهای روز مره زندگی بدون احساس خستگی ، و داشتن انرژی لازم جهت رویارویی با اتفاقات غیر مترقبه و تفریحات سالم
تعریف: آمادگی جسمانی عبارت است از بالا بردن قابلیتهای جسمانی فرد از طریق تمرینات مختلف ورزشی جهت دست یابی به اهداف مشخص سلامتی و قهرمانی است
اجزا آمادگی جسمانی
۱ – آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی
۲ – آمادگی جسمانی مرتبط با اجرای مهارتهای ورزشی
اجزا آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی و تندرستی عبارتند از :
استقامت قلبی ، عروقی
استقامت عضلانی
قدرت
انعطاف پذیری
ترکیب بدن
آمادگی جسمانی مرتبط با اجرای مهارتهای ورزشی به اجزاء و عناصری از آمادگی جسمانی ارتباط پیدا می کند که فرد را برای انجام هر چه بهتر مهارتهای ورزشی و موفقیت در مسابقات و رقابتهای ورزشی یاری می دهد و هدف فقط دستیابی به بالاترین حد تواناییهای جسمانی است که شامل : سرعت ، چابکی ، تعادل ، هماهنگی و توان می باشد .
استقامت
اهمیت استقامت
استقامت به معنی مقاومت و مداومت در انجام کاری یا در مقابل نیرویی را گویند.
استقامت یکی از مهمترین عناصر آمادگی جسمانی و پایه و اساس بسیاری از فعالیتهای ورزشی نظیر دو ، شنا ، دوچرخه سواری ، کشتی ، فوتبال و … را تشکیل می دهد
استقامت قلبی – عروقی(گردش خون و تنفس)
این قابلیت یکی از مهم ترین اجزاء آمادگی جسمانی به شمار می رود که به قابلیت و توانایی سیستم گردش خون و تنفس جهت رساندن اکسیژن به بافتهای بدن و انتقال مواد زائد به خارج از یدن گفته می شود.
به تعریف دیگر به حداکثر کاری که فرد می تواند به طور مستمر و پیوسته در مدت زمانی طولانی بوسیله گروه عضلات بزرگ اجام دهد گفته می شود مانند آزمون کوپر پس
استقامت قلبی عروقی یعنی توانایی بدن در تهیه و فراهم نمودن اکسیژن برای عضلات فعال به مدت طولانی است هدف مهم تمرین های استقامتی بر دستگاه گردش خون و تنفس توسعه آن برای انجام کارهای عضلانی می باشد که به دو نوع هوازی و بی هوازی تقسیم می شود
تمرین بی هوازی
به تمرینهای شدید و کوتاه مدت گفته می شود
در این نوع تمرین شخص با حداکثر توانایی خود فعالیت می کند و انرژی خود را از سوخت آنی ATP که بدون حضور اکسیژن ساخته می شود بدست می آورد و اثری بر دستگاه گردش خون و تنفس ندارد.
تمرینات هوازی
واژه هوازی به معنای حضور اکسیژن است وبه آن دسته از فعالیتهایی می گویند که مراحل تولید انژری در حضور اکسیژن انجام می گیرد.
